Dit is het oudste gedeelte van de huidige kerk.
Op de plaats van de vieringtoren was in de 12de eeuw een romaans uitziende apsis
en ook de toren was er als zodanig niet.
Wat opvalt als we hier om ons heen kijken is dat we een royaal middenschip hebben met 2 traveën en grote openingen naar de zijbeuken. Zo heeft de kerkbouwer toen der tijd voor een grote open ruimte gezorgd waar men de liturgie mee kon volgen ook al bevond men in de zijbeuk.
Op de hoofd zuilen ziet men 12 gouden kruisjes met rood in de achterliggende vlakken. Dit zijn de apostelkruisjes, verwijzend naar de 12 apostelen op wie - zoals dat in de apocalips beschreven staat - de kerk gebouwd is. tevens is het de verwijzing naar de Apostolische kerk die we zijn en drukt daarmee de verbondenheid uit met de universele kerk over geheel de wereld en met name de kerk te Rome met de eerste onder de apostelen, de Paus.
We zien hier 4 schilderijen. Met de klok mee: Maria Magdalena, een doek dat overgebleven is (waarschijnlijk) uit een groter geheel van een kruisigingssène. De Vlucht naar Egypte. Hierbij is het leuk om op te merken dat de heidense godheid op de zuil bij het voorbij gaan van Christus breekt en zo van zijn voetstuk gebracht wordt.
Aan de andere zijde hebben we dan de Aanbidding der Wijzen. En een schilderij van de H. Petrus met de Sleutels in de hand en de haan op de achtergrond die hem en ons steeds een oproep mag zijn dat we waakzaam moeten zijn want met de beste voornemens kan het wel eens zo gedaan zijn... en dan toch is er genezing mogelijk.
Op de achterzijde, in de toren eigenlijk, bevindt zich het orgel. Van orgine een Stahlhut orgel maar in 1964 door de Fa. Verschuren uitgebreid en verbouwd tot het huidige instrument.